Okolica
Mierzeja Helska
Mierzeja Helska, wielokrotnie błędnie zwana półwyspem, jest mierzeją, jako że powstała w sposób charakterystyczny dla mierzei. Mimo że nie biegnie ona jak typowe mierzeje wzdłuż wybrzeża, to zaistniała wskutek działania silnych wiatrów i prądów morskich płynących z zachodu na wschód. Jeszcze ok 3 stulecia temu tworzyła ona łańcuch małych wysepek, które z czasem zaczęły się scalać.
Dębki
Historia nazwy wsi sięga 1773 r., kiedy to chłop Dębek Maciej dostał ten kawałek ziemi od klasztoru z ościennego Żarnowca, w owym czasie wioskę nazwano więc Dębek. Mieszkańcy trudnili się, jak łatwo odgadnąć uprawą darowanej roli oraz rybołówstwem. Tutaj ma swoje ujście rzeczka Piaśnica, a cała wieś jest na teranie Nadmorskiego Parku Krajobrazowego.
Chałupy
Na Mierzei Helskiej, tylko osiem kilometrów od centrum Władysławowa znajduje się miejscowość wczasowa Chałupy. Po raz pierwszy nazwa ta pojawiła się w 1920 roku, aczkolwiek sama miejscowość ma dłuższą historię. Dwa lata później poprowadzono poprzez Chałupy linię kolejową która połączyła Władysławowo z Helem. Stopniowo, osada rybacka zaczęła zmieniać się w modny kurort nadmorski.
Latarnia Morska Rozewie
Latarnia Morska w Rozewiu zlokalizowana jest pod nr 1 na ul. Leona Wzorka w Rozewiu. Patronem ulicy jest latarnik, który pracował w niej w latach 1920 -1939 i we wrześniu 1939 roku został zamordowany przez najeźdźców. Sama latarnia nosi imię Żeromskiego, który w latach 1920 -1924 odwiedzał Rozewie – zamieszkiwał rzekomo nawet w latarni.
Kuźnica
Jeszcze w 1663 roku Kuźnica znajdowała się na wyspie, wtedy Mierzeja Helska stanowiła szereg wysepek, które z biegiem lat złączyły się, tworząc mierzeję, kształtem przypominająca kosę.
Białogóra
Białogóra to miejscowość letniskowa położona na terenie Nadmorskiego Parku Krajobrazowego, na skraju Wierzchucińskich Błot, między Karwią i Łebą, około 1,5 km od nadmorskiej plaży. Od Bałtyku oddziela ją pas sosnowego lasu o szerokości około 800 metrów, a 2,5 km w kierunku wschodnim znajduje się zalesiona wydma, od której miejscowość wzięła nazwę.
Karwieńskie Błoto
Dopiero na początku XVII stulecia założono wioskę Karwieńskie Błoto na terenach przedtem charakteryzowanych jako bagna niestosowne do celów osadniczych. Poczynili to osadnicy z Fryzji – doświadczeni w budowaniu wiosek na terenach grząskich i zalewanych przez morze. Wioskę wzniesiono ściśle z holenderskimi wzorami – budynki budowano w dwóch rzędach, a sąsiedztwo osuszono.
Władysławowo
Władysławowo swoją nazwę zawdzięcza królowi Władysławowi IV, który w 1635 roku postanowił zbudować w tym miejscu fort wojenny, aby bronić się przeciw spodziewanemu atakowi Szwedów. Obecne Władysławowo powstało w latach 50-tych XXw. z połączenia miejscowości Wielka Wieś, Cytniewo, Poczernino, Hallerowo i portu Władysławowo. Prawa miejskie Władysławowo uzyskało w 1963r. Dużą role w rozwoju turystyki na tych terenach odegrał gen. Haller, któremu po ceremonii Zaślubin Polski z Morzem w 1920 r. spodobało sie te miejsce.
Jastrzębia Góra
Letnisko Jastrzębia Góra umiejscowione jest na stromym (32.8 m n.p.m.), klifowym wybrzeżu polskiego morza. Jastrzębia Góra swą nazwę zawdzięcza najwyższemu wzgórzu (ponad 67 m n.p.m.), nad którą wirowały i osiedlały się mięsożerne ptaki – jastrzębie. Sama miejscowość nie posiada nadmiernie długiej historii. Najwcześniejsze chaty zostały posadowione tutaj dopiero na początku lat dwudziestych XX wieku – po włączeniu terenów tych do drugiej Rzeczypospolitej. Pierwszymi inspiratorami kształtowania tej wsi było dwóch wywodzących się z Warszawy przedsiębiorców: inż. Osmołowski i hrabia de Rosset.
Karwia
Karwia to niegdyś rybacka osada, dziś często odwiedzane, nadmorskie letnisko z dwoma kąpieliskami. Historia letniska w Karwi sięga dwudziestolecia międzywojennego, kiedy to do Karwi zaczęli zjeżdżać pierwsi turyści. Długa na 3 km i szeroka na 80 m plaża to niewątpliwa zaleta Karwi. Plaże od miejscowości oddziela porośnięty lasem sosnowym pasm wydm.